Het 'wetenschappelijk' antisemitisme

26

Ten opzichte van niet-Joden, die echter geen heidenen zijn, geldt dit alles niet. Vandaar dat de commentator Beër Hagolah bij het hier behandelde citaat uitdrukkelijk aanteekent, dat deze bepaling uitsluitend betrekking heeft op heidenen en niet op christenen, die gelooven in een Schepper en in wier wetten wordt voorgeschreven, dat men het verlorene moet terugbrengen. Dit laatste slaat hierop, dat in den Talmoed wordt aangenomen, dat een heiden het door een Jood verlorene niet terugbrengt en dus wederkeerigheid mag worden betracht.

Tegen deze opvatting van hetgeen jegens heidenen geoorloofd is, valt uit overwegingen van alge-meene moraliteit veel in te brengen. Ik zou haar niet gaarne voor mijn rekening nemen en ik geloof niet, dat er thans, en sinds eeuwen, Joden te vinden zijn, die haar voor hun rekening zouden willen nemen. Zoo zegt dan ook Prof. Palache in zijn „Inleiding in den Talmoed” (blz. 220): „Niemand zal zeggen, dat deze uitlatingen er vriendelijk uitzien. Ik acht het volstrekt niet mijn taak, iets van dit alles te verdedigen. Het zijn antiquiteiten, die ieder in het licht van den tijd en de omstandigheden, waarin zij ontstaan zijn, mag beoordeelen zooals hij wil.”

Op dit laatste vooral zij de aandacht gevestigd. De aangehaalde en andere uitspraken van rabbijnen (die elkander vaak vierkant tegenspraken, zoodat het begrip wet geheel afwezig is) zijn vele eeuwen oud. Zij werden gegeven in geheel andere omstandigheden dan de tegenwoordige. Zij waren