Joods huwelijks- en echtscheidingsrecht

HUWELIJK

scheiden. Ook als ze niet met de minnaar trouwt maar terug wil naar haar eerste echtgenoot, blijft ze voor hem verboden (om te huwen)¹. In het Romeinse recht gold een soortgelijke bepaling; de Lex Iulia de Adulteriis verbood het huwelijk tussen overspeligen.²Ook als haar eerste huwelijk eindigt door de dood van haar man, blijft ze volgens sommigen verboden voor de minnaar³, omdat hij degene was die het gezinsleven vernietigde. Sommigen zijn echter van mening, dat een dergelijk verboden huwelijk toch geldig is, zelfs zo dat de man niet kan worden verplicht zich van haar te scheiden.⁴

B. Een gescheiden vrouw, die na het beëindigen van haar tweede huwelijk met haar eerste echtgenoot hertrouwt (reparatiehuwelijk).

Er moet wel sprake zijn van twee huwelijken. Enkel samenwonen telt niet. Dit verbod berust op Dew. 24:4. De redengeving is niet geheel duidelijk. Sommigen menen dat zij door dat tweede huwelijk haar eerste man defameert⁵ en dat het wijst op promiscuïteit van de vrouw. Dit lijkt mij weinig overtuigend. Wellicht heeft het een maatschappelijke oorsprong, namelijk duidelijkheid in economisch en erfrechtelijk opzicht naar derden. Het kan ook zijn dat de reden is dat, zo het wel zou zijn toegestaan, de man die niet wil wachten op de tweede scheiding, wellicht zou kunnen proberen de eerste echtscheiding te laten annuleren, met alle gevolgen voor eventuele kinderen uit dat tweede huwelijk.

C. Een huwelijk met een weduwe of gescheiden vrouw binnen negentig dagen na het ontstaan van haar nieuw status (kroostverwar-ring).

In het Romeinse recht mocht een weduwe gedurende tien maanden na het overlijden van haar man niet hertrouwen. Later

79

¹  S.A.E.H. 11:1.

²  Van Oven, noot 60, p. 456. D. 48.5.41.

³  bYew. 24b en S.A.E.H. 11:1.

⁴  Rema op S.A.E.H. 159:3 en Otsar HaPoskiem, E.H. 11:1 nr. 44.

^5 191 Ier. 3.1.