Tintelingen

NIEUW-JAAR.

Een jaar is dood,

Een dag ging heen.

De aard’ volbracht haar loop. Wat henen vlood Liet ons allen,

Wat weemoed — en wat hoop.

Een witte val Is neer-gedaald, Gedwarreld op de aarde. Milliarden-tal,

Zich moe-gedwaald Zocht rust op grond en gaarde.

Als jonge bruid Natuur zich baadt—

Een sprei bedekt de velden — Een stil geluid,

Een wit gewaad.

Komt ons haar ruste melden.

Een koude rust Hangt over ’t land —

Het licht zit in nevel gevangen Mij wekt een lust Met zachte hand;

Een lust van lente-verlangen...