VREDE OP AARDE.
Een gouden sprookje, een wonderverhaal. Door d’eeuwen heen-geweven.
Het wordt verteld in alle taal,
Is in alle taal geschreven:
Een lichtende star en een donkere stal, Een maagd die een kindje baarde,
En blijde stemmen overal Verkonden: Vrede op Aarde!
Het licht verdween, de Vrede verzwond, Is door de menschen verdreven,
Werd omgebracht te eigen stond;
Het sprookje is gebleven,
En droeve klachten vervangen de zang, Gekletter van doodende zwaarden Verslindt het heilig klok-gebang Verkondend: Vrede op Aarde!
Maar nieuwer weten, uit klare bron, Heeft oude sprookjes vervangen, Verflauwende ster baarde lichtende Zon, Begroet door zwellende zangen:
Heil U! Bode van een Nieuwen Tijd,
Die donkere hemelen klaarde.
Uw stralend gelaat, uw heerlijkheid Verkondt ons: Vrede op Aarde!