Tintelingen

OP EEN REGENDAG.

’n Mannetje in den regen liep Met * fijne waar” te venten.

En hoe z’n schorre stem ook riep. Hij beurde weinig centen.

Hij was zoo moe, hij was zoo nat, En ’t gaf zoo’n bitter schijntje, dat In den regen venten.

’n Agentje in den regen stond,

Van helm liep een straaltje.

Hij koekeloerde naarstig rond En maakte een verhaaltje.

Hij was zoo kwaad hij was zoo nat. Hij had de macht, wie doet je wat? Hier eindigt m’n verhaaltje.