Tintelingen

Een bruggetje met groene ranken,

Een wijde plek met kleur en klanken — Een perkje van dauwig gras,

Een vijver met wat zon-geplas En zwanen die omhoog gaan staan,

Het water met hun vleugels slaan —

Een zomer-kindje, heel alleen,

Gooit kringetjes met kiezelsteen —

Veel boomen die in bloeisel staan,

Veel menschen die daar ondergaan,

En over al wat zonnevonken.

Dan vlindertjes die, zomer-dronken,

Al tuimelend een bloempje zoeken.

En doffers die hun duifjes roekken — Een vogelrijk, een dol gewemel,

Begroet de lichte zonne-hemel —

Een schat van kleuren, geuren-zoet,

Een weelde-park, een zomer-groet.