An de mure hong een ienvooldig Mizrech, de gebrukelike ofbeelding die et Oosten angeft.
souvenir
kamers van het joodse ommeland portretten en een mizrech aan de wand
op vrijdagmiddag geur indringend - van het eten die hangen blijft tot boven het vergeten
(uut: inkele raais)
Hoe stonnen jow oolden tegenover et jodendom? Wat vertelden zij d’r van?
Die „stonnen” niet „tegenover”; die vertelden hielendal niks. Die leerden jow de gebeden en de mitswes (^godsdienstige daoden).
Die gooiden jow in et diepe en ik zwemme nog de hieltied. An taofel wodde bidded („gebensjt”). Aj’ slaopen gongen, zee Moeke oons et naachtgebed veur. Op sjabbes wodde d’r niet warkt.
sjabbes
gain kraande scheurn sjoele goan
aanders weezn aanders blievm
tuzzen kip kap kogel en widde wievm
(uut: twijspaalk mien bloasbaalk)
- 18 -