Karl Marx en zijne voorgangers

De benamingen van socialist en sociaal-democraat worden in onzen tijd dikwerf gebruikt^ in dezelfde beteekenis, dikwerf ter onderscheiding van elkander. Zoo zijn er een aantal personen die zich socialist noemen, zonder daarom de leer en de conse-kwenties van de sociaal-democratie te aanvaarden; omgekeerd, spreken de vertegenwoordigers en de aanhangers, van ’t laatste dikwijls van het socialisme, hiermede bedoelende het gansche stelsel van de gemeenschappelijk-making der productiemiddelen.

Van lieverlede evenwel, is men desondanks goed gaan begrijpen, wat er onder die benamingen verstaan wordt en weet men ook, dat onder sociaal-demokraten in het algemeen verstaan worden de aanhangers van de theorieën van Marx, zoowel zij, die men met de benaming „Marxist” bestempelt, als zij die niet geheel en al vasthouden aan alle consekwenties van dien leer. De algemeen-naam „socialist” is meer toepasselijk op hen, die, of een sterker en krachtdadiger ingrijpen van den Staat en de overheid wensehen in de maatschappelijke positie van deji arbeider: in de verhouding tusschen kapitaal en arbeid, of van die groepen, die het doel in het algemeen wel willen — n. 1. voorstanders zijn van gemeenschappelijke maatschappelijke voortbrenging en verdeeling der goederen, — maar in de middelen om daartoe te geraken, van de sociaal-democraten afwijken. Die meer door propaganda van de idéé van het socialisme in het algemeen, op het volk wensehen in te werken, terwijl zij dezen geestelijken arbeid geheel voorop stellende, praktische middelen in het tegenwoordige als van onwaarde of als van uiterst geringe waarde voor het doel achten. Onder deze laatsten kunnen dan ook wel de „anarchisten” worden gerekend, voor zoover zij