Israël, toetssteen van de vredeswil der volkeren!

onze broeders, één kracht vormende, wat ook de prijs zal zijn, die betaald moet worden, wat ook de hinderpalen die wij op onze weg vinden, totdat wij de overwinning bereikt hebben en onze vlag kunnen ontvouwen over een vrij moederland. Wij zijn verplicht om sterkte te putten uit onze ramp en ons te verenigingen voor de dag waarop wij toeslaan”. Deze citaten kunnen met vele andere worden aangevuld. Er blijkt heel duidelijk uit, wat het Arabische antwoord zal zijn: Geen vrede met Israël, totdat Israël van de kaart is verdwenen, tot de Joden opnieuw over de wereld zijn verstrooid en in hun plaats de Arabieren meester zijn in Palestina. Het is natuurlijk onmogelijk, dat een mens zonder zelfmoordneiging, met zijn moordenaar gaat zitten praten over de verdeling van zijn huis en goed en een beschikking ten aanzien van zijn kinderen treft, voor de periode nadat hij vermoord zal zijn.

Precies zo dwaas is het om op deze basis met Arabieren te gaan praten over vrede. Wanneer iemand door woorden en daden blijk geeft, dat hij het plan heeft een ander te vermoorden, dan gaat het slachtoffer niet met de moordenaar in spé aan tafel zitten, maar roept de politie en maakt de macht, die voor orde en veiligheid heeft te waken en de levens van de burgers heeft te beschermen, tot degene die heeft in te grijpen.

De actie van Israël, in de laatste maanden, moet dan ook worden gezien als de reactie van de man uit ons voorbeeld, die de politie ettelijke malen gewaarschuwd heeft en steeds weer met een kluitje in het riet werd gestuurd. En de vraag of er vrede zal zijn in het Midden-Oosten, of niet, hangt dan ook gedeeltelijk af van het feit of wij wel beschikken over een internationale politie met het gezag waarop deze uitvoerende macht, zich kan beroepen; het gezag van de V.N. — Als wij daarover nog niet beschikken ontstaat er een vechtpartij met supporters aan beide kanten.

Wat doet nu de politie wanneer zij tussenbeide komt? Zij onderzoekt de reden van het handgemeen, de gronden voor de geuite bedreiging en wanneer vaststaat, dat de bedreigingen nadrukkelijk in strijd zijn met een vroeger legaal geverifieerde afspraak, dan moet de bedreigde alle verzekeringen krijgen, dat de bedreiging niet kan worden uitgevoerd. In het normale verkeer tussen mensen wordt het de bedreiger of de bedreigers eenvoudig onmogelijk gemaakt, desnoods door isolering, om hun bedreiging uit te voeren.

De gronden voor de bedreiging Het is dus noodzakelijk, willen wij wat meer inzicht in de zaak krijgen, om de achtergrond die tot deze voortdurende bedreiging heeft geleid, nader te onderzoeken. De afkeer van Israël, als onderdeel van de afkeer van het Westen, dateert niet van gisteren en ook niet sinds de oorlog, die de Arabische staten in 1948 begonnen tegen Israël, dat toen werd opgericht, maar is van veel oudere datum.

In de eerste plaats hebben de Arabieren de staat Israël en ook het tot stand komen van een Joods nationaal tehuis in Palestina nooit aanvaard. Het is merkwaardig dat men in Nederland soms het uiteengaan van Joden en Arabieren terug laat gaan tot de Bijbelse situatie van de zonen van Abraham, Izak en Ismaël. Het is verleidelijk om dat te doen en het is niet zo moeilijk om een parallel te trekken tussen de Arabische

7