Israël, toetssteen van de vredeswil der volkeren!

politiek conflict van het Midden-Oosten, maar in de wereldsituatie in het algemeen, zij staan.

Om verschillende redenen is het Israël absoluut onmogelijk in de huidige situatie de massa of slechts maar een aanzienlijk aantal der vluchtelingen terug te nemen. In de eerste plaats om redenen van militaire veiligheid en zelfbescherming, in de 2e plaats op grond van het feit, dat honderdduizenden Joden inmiddels de Arabische landen hebben verlaten, (waarbij b.v. In Irak hun bezit geheel werd geconfiskeerd) en in Israël een verblijf hebben gevonden, waarbij dus sprake is van een bevolkings-uitwisseling en in de 3e plaats, omdat de houding van de Arabische staten jegens het bestaan van Israël de verwachting wettigt, dat zij ook na de terugkeer van een groot deel der vluchtelingen niet bereid zullen zijn, om over vrede te praten, of zich aan hun woord te houden. Daarnaast geve men er zich rekenschap van, dat de Arabieren terug zouden komen in een voor hen wel zeer vreemde maatschappij. Vandaar dat er naar een andere oplossing dan deze hervestiging op het gebied van Israël moet worden gestreefd. Aan een andere oplossing, en er zijn verschillende projecten voorgesteld, weigeren vooralsnog de Arabische staten en de vluchtelingen zelf hun medewerking. Het zou de moeite waard zijn om eindelijk eens te horen, wat de vluchtelingen zelf daarover zeggen, als zij niet onder Arabische druk staan. Wat dat betreft zou een zo spoedig mogelijk onderzoek van een commissie van de V.N. in de nu door Israël bezette strook van Gaza, stellig verhelderend kunnen werken. Wellicht zou het zelfs aanbeveling verdienen om onder auspiciën van een internationale politiemacht en een commissie van waarnemers van neutrale mogendheden te doen vaststellen, wat de vluchtelingen zelf over de voorgestelde projecten zeggen, wat zij zelf denken over een terugkeer naar een land, waarin de omstandigheden volkomen anders zijn, dan toen zij het land verlieten, wat zij zelf denken over loyaliteit jegens de regering van Israël, als zij daar zouden wonen, enz. Een onafhankelijk onderzoek in deze richting is tot heden nog niet gedaan.

Plannen

De V.N. hebben in alle voorzichtigheid gestreefd naar een permanente vestiging van de vluchtelingen in de verschillende Arabische staten. De gelden, die werden gevoteerd zouden bestemd worden om acceptabele projecten te vinden, die de vluchtelingen in staat zouden stellen, zonder hulp van buiten af een bestaan te vinden. Het feit, dat het geld steeds opraakte, maar dat definitieve oplossingen uitbleven, heeft er in het begin van dit jaar toe geleid, dat de directeur van de UNRWA moest mededelen, dat de organisatie bij gebrek aan gelden wellicht zou moeten ophouden.

Ook al gebeurt dit niet, is het duidelijk, dat men zeer ver is van een oplossing. Toch heeft het aan plannen niet ontbroken. Met Syrië, met Egypte zowel als met Jordanië werden onderhandelingen over het uitvoeren van grote werken gevoerd, die welvaart en geluk niet alleen aan de vluchtelingen zouden brengen, maar voor het gehele Oosten. Begin 1951 toonde de Egyptische regering zich geneigd om samen te werken, ten einde te komen tot het vinden van een bestaan voor 50.000 vluchtelingen in het Sinai gebied, welk gebied door grote irrigatiewer-ken geschikt zou worden gemaakt.¹⁹) De Egyptische pers was genood-

19