Een staat herrijst ....

kei in de keten en wisten dat die keten moest worden voortgezet — door hun leven of.... door hun dood.

Toen, op de avond van de eerste dag van de „onlusten” in Jeruzalem in de discussie met mijn vrienden, toen ik hun woorden hoorde en hun stralende ogen zag, heb ik kennis gemaakt met de nieuwe Jood. De nieuwe Jood die besloten heeft de enig mogelijke les te trekken uit een geschiedenis van twintig eeuwen ballingschap — van brandstapels en vernietigingskampen — van stiekeme plagerij en openlijke vogelvrij verklaring — de enige les, het lot in eigen handen te nemen. De nieuwe Jood heeft na dit besluit zichzelf ontdekt en zijn kracht — hij heeft zijn liefde voor volk en land ontdekt — voor het leven — voor da natuur. Hij is meer nog dan zijn voorganger de voortgejaagde zwerver der ghetti een mysterie voor de wereld.

Maar hij begrijpt zichzelf en hij kent zijn taak.

Ik keek hen aan. Dit was de eerste dag. Hoe ver zou de agressie gaan en hoeveel Joodse levens zouden ditmaal worden gevraagd?

Zij waren niet onrustig. Zij waren niet zo geschokt als ik om de zege van het onrecht, zo uitdagend en zo provocerend.

Zij waren niet ongerust om de afloop. Zij wisten dat niet door een uitspraak in Lake Success — maar alleen door hun wil en hun kracht hun Staat zou herrijzen. De toekomst zou hen gelijk geven.

,,De belegerde veste”.

Wij hadden niet gedacht dat Jeruzalem zo spoedig

50