Tussen hemel en aarde

chirurg. ‘Kon ik maar mijn sigaret aansteken!’

In zijn mondhoek bungelde zijn laatste lange Laurens. ‘Ik zou wel eens engelenmuziek willen horen,⁵ peinsde de saxofonist. ‘Als je rekent dat ik met een viooldiplo-ma van het Conservatorium in mijn zak loop. Al die rags en blues komen me de keel uit. Eens in zijn leven moest een mens naar zoiets kunnen luisteren. Och, ik praat onzin.⁵

‘Geen onzin,⁵ zei de dichter. ‘Misschien horen we niets omdat we naar alle andere dingen luisteren. Ik geloof zelfs, dat ik wel eens engelenzang heb gehoord. Maar ik heb er woorden bij willen maken, dat heeft alles bedorven.⁵ Aan de cheque van zijn uitgever dacht hij al niet meer.

‘Toen wees de engel met zijn hand naar Bethlehem,⁵ zei de piccolo, ‘en de lucht werd helemaal doorschijnend.⁵ — ‘Ja,⁵ knikte de matroos. ‘Dat weet ik. Alsof het licht staat te wachten achter de horizon.⁵ ‘Juist,⁵ bevestigde de vestiaire juffrouw. ‘Als je de hele dag bij kunstlicht zit, dan begrijp je hoe dat wezen moet. Alsof de hemel opengaat.⁵

‘De hemel ging ook open,⁵ vertelde de piccolo. Het mooiste sloeg hij maar over, dat bleef voor thuis bij de zusjes. ‘Zover als hun ogen konden zien, werd het licht, midden in de nacht. En de engelen daalden en stegen tussen hen en om hen heen en er was geen verschil tussen de aarde en de hemel.⁵

‘Bij die revue van ‘Zie je ze vliegen⁵ heb ik machtig last gehad met het ophalen van mijn eendekkertjes,⁵ zei de machinist. ‘Je wil altijd meer dan je machinerie kan. Zo is een mens.’

‘En de engel verkondigde dat God was geboren op aarde en dat ze Hem zouden vinden in Bethlehem,’ zei de

61