De wonderbare genezing

J5 September IQ28.

Dit schrijf ik op.

Vandaag ben ik tweeëndertig geworden en niemand heeft mij gefeliciteerd.

IJ September.

En dit moet ik vanavond opschrijven.

Toen ik vanmorgen in de tram zat naar kantoor, stonden opeens aan een halte een heele groep schoolmeisjes, schoolkinderen nog maar. De juffrouw was erbij, ze was ouder dan ik. De meisjes droegen elk een bloempotje, sommige wel twee, maar een heel enkele had niets. Toen ze allemaal hun plaatsje in de tram gevonden hadden, zag ik langs die kleine schootjes een dunne haag van bloeiende plantjes. Sommige meisjes waren erg bleek boven de bloemenkleurtjes, maar anderen hadden dikke roode wangen. Ik heb opgelet, dat de gezondste bak-kesjes juist de minst gelukte plantjes bij zich hadden. Het was een schoolklas, die naar Ons Huis ging met de opgekweekte stekjes, die uitgedeeld waren in het voorjaar. Dat heeft de juffrouw me verteld. Ze was eigenlijk te oud voor die meisjes, want ze schrikte telkens als er een paar luidruchtig deden. Ik voelde het, omdat ze naast me zat.

1