En toch leefden wij

dit juist aan jou vanwege onze Jenny-Pit ervaringen. Ik was nu een week bij een oud echtpaar met twee kinderen thuis. Een onderwijzeresje, eerst verpleegster, van 34, kind van hem. En een kunstontwerpster van 23, die nu voor arts wil studeren en bezig is met het staatsexamen. Zij is de dochter van hen tweeën. De vader scheikundige, echte grappige oude wiskundeman met wiskundeschedel. Zij reuze deftig. Alles nog diep ouderwets, zie verhaal. Zij waren ontzettend lief voor me en alles wat ik voor ze deed - het was heus niet veel want gepoetst werd er niet bar - werd evenveel geprezen. Heel mooi en groot huis. (Het kan wel de Graaf Aelbrechtlaan geweest zijn, in elk geval lag het huis aan het water). Ik vond het echt jammer dat ik weg moest, zij trouwens ook. De hele tijd zei ze wat ze me met het werk zou missen en allebei grif ik mocht terugkomen wanneer ik wilde. Schattig, hè? Ik sliep boven op zolder in een heerlijk bed en ze snapten gewoon niet dat ik het niet erg vond om uren alleen te zijn. Je begrijpt hoe zalig dat was, hoewel hun aanwezigheid mij nooit te veel werd. Zondag, mijn laatste dag, waren zij zeilen, dus ik de hele dag alleen. Om 3 uur pas opgestaan en dat alleen omdat ik aardappels moest schillen, afwassen en koffers pakken. ’s Avonds om 9 uur kwam Ag., maar toen gingen wij pas eten. Ze waren om 8 uur thuisgekomen. Zus, dat eten, elke dag iets anders, elke dag vis of vlees en toetje en fruit. Elke middag fruit. Een keer was ‘mijn neef Siep’ op bezoek. Reuze Umstände (speciale moeite) (net thuis): soep met ouderwetse, vooroorlogse macaroni en stukjes vlees, worteltjes metpeter-selie, aardappels, vette boterjus, vis met sausje eroverheen, havermoutpudding met gestoofde peren en suiker en kaneel, fruit toe, sigaret na. Gelachen heb ik met die neef. Een echt deftige neef, opschepper, verwaand, vol grappige (?) verhalen. Zij vond het zo’n gezellige avond (ze schaakten later, maar de sfeer was werkelijk gezellig), zei ze een paar keer. De neef was reuze aardig tegen mij. Meteen naar me toe en zich voorgesteld. Zelf 24 uur gezeten... (Dit woord is door mij onleesbaar gemaakt. Waarschijnlijk vond ik het te gevaarlijk als de brief in verkeerde handen zou komen). Zaterdagavond vroeg Thea, de jongste dochter, een sigaret, omdat ze er toen niet geweest was. Pap wilde niet; toen zei mevrouw dat ik er ook dol op was en meteen sprong ie op en haalde ze. Dan kregen wij om 23.30 nog een kop chocola, omdat het mijn laatste avond was. (Ze hadden alleen