En toch leefden wij

heb gehad. En met Ag. ook maar heel even over de oudjes (vader en moeder). Alleen ging ik laatst heel vroeg naar bed, omdat ik alleen moest zijn en was ik, geloof ik, erg kattig tegen Jo. Hij irriteerde mij ook bar. Maar van kwalijk nemen geen sprake. Zus, ik weet niet hoe jullie allemaal, Jo en Ag. ook, erbij komen dat ik zo flink ben. Heus niet anders dan jij. Alleen weet ik datje alles te boven kunt komen en dat wij het heus nog goed hebben.

Ik rammel van de honger, heb, denk ik, een lintworm. Vanmiddag met Elly (Elly was een Pro Juventute-meisje van een jaar of 18, pupil van Jo en Agaath en daarom nu bij hen in huis) bij de kapper geweest; knippen, uitdunnen, wassen, watergolven = ƒ 1. Elly voor alleen wassen en watergolven ook ƒ 1. Was dus zeker een vergissing. Wij waren nauwelijks buiten of ik begon verwoed mijn haar te kammen. Het zat, zus, - je had je dood gelachen -heel hoog op mijn hoofd, één en al golf met van achteren kleine coquette krulletjes. Ik schaamde me dood, want ik wist dat Jo thuis was. Natuurlijk hebben ze weer alles verbrand aan me. Mijn oren, mijn scheiding, vreselijk gewoon. Mijn arm is haast weer beter. Het was erg vervelend want ik kon er niks mee doen en het deed ontzettend pijn: een steenpuist. En toen ik na een week afscheid van de schat van een dok nam, zei ie: “U hebben wij ook al weer gered. ” Ik “Zo erg was het toch niet. ” “Nou, ” vond hij “direct levensgevaarlijk was het niet, maar wel heel erg. ” Op het ogenblik voel ik hem ook weer, van al dat geschrijf.

Ik vond hem niet alleen bijzonder aardig, maar ook zeer aantrekkelijk om te zien. Zelfs zijn naam had ik onthouden. Toen ik twintig jaar later niet ver van zijn praktijk in Amstelveen kwam te wonen en een arts nodig had, pikte ik hem dan ook zo uit de Gouden Gids: zelfde straat, zelfde huis. Ook in levenden lijve bleek hij nog dezelfde sympathieke, knappe, alleen nu grijze dokter Piersma.

Weetje het al van Marijke? Waar ze zou komen (bij Jo en Agaath). Ze is natuurlijk dolblij en heeft een war brief-gedicht geschreven. Maar Jo was er zaterdag en vroeg haar of ze wou blijven of dat ze liever ergens anders naar toe wou. Toen was zij de kluts kwijt en dacht dat zij niet bij hen kon komen. En vanmorgen vlak na jou heeft Jan opgebeld en gezegd dat ze alleen maar wilde veranderen als zij hier (bij Jo en Agaath) kon