En toch leefden wij

Titel
En toch leefden wij

Jaar
2015

Pagina's
235



Terug in AmstelveenBrieven van mij aan Ruth:

Geliefde zus,

Duizend maal dank voor je haast onleesbare dagboek... Ik zag je echt en kon je heerlijk de hele vacantie volgen. Wat heb je toch weer veel vrienden gemaakt, lekker dier. Ik bent echt trots op je. (Zus, ik kan ineens haast niet schrijven. Jo en Ag. hebben zo een vreselijk verdriet. Een vriend van hen is met 33 jaar aan kanker overleden. Verschrikkelijk hè?En nu zijn zij beide zo inbedroefd. Wat kan ik eraan doen. Het liefst zou ik mijn armen om Ag. heen slaan en haar laten uithuilen en bij Jo op schoot kruipen en hem laten praten. Hij zegt net toen Ag. de deur uit was: “Els, wat kun je daaraan doen, het is alsof ik lood in mijn benen heb. ” “Niets Jo, dat moet helemaal vanzelf.”Het is zo ontzettend, ik kan zo goed begrijpen hoe zij zich voelen en als ik niet oppas voel ik het zelf net zo).

Misschien zien wij elkaar wel gauw weer. Hoe vind je dat, lieverd, zeg eens heel eerlijk? Het lijkt mij maanden geleden dat ik jou en ook Marijke voor het laatst zag. En toch was ik maar een week daarginds. O, zus, die ene week wat heb ik daar voor moois aan liefde en vriendschap meegemaakt. Maar dat zal ik je, hoop ik, allemaal mondeling kunnen vertellen. In elk geval dit: ik was er o zo graag gebleven, ofschoon het zo ver weg was. En zij hadden mij ook wat graag gehouden. Als ik je zeg dat Bep haar tranen inhield, en dat Theo de hele dag diep down was omdat ik wegging. Dat had Pit nooit gedacht, hè? Ik ook niet. Ik zit hier in Jo en Ag’s slaapkamertje waar Else ligt te maffen. Het is al erg donker en ik zie haast niets meer. Mijn gevoelens gaan op en neer, maar ik verlies nooit meer het weten van mijn eigen kracht en uithoudingsvermogen. Wat heerlijk dat Ag. je zo tot steun is, zus, ze is onbetaalbaar. Op het ogenblik, sinds ik hier ben, is ze helemaal op wat haar zenuwen betreft en dat is eigenlijk wat mij er weer bovenop heeft geholpen. Jo vroeg daarnet - daar zie je weer eens hoe zij zijn - of ik mijn depressie van vorige week te boven was. Nu moetje weten dat ik het er nooit met hem over

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.