Het wondere avontuur van den heer Herman Lobbes

kwam Lena met de soep binnen. Hij ging op zijn plaats zitten en de anderen volgden zijn voorbeeld. Media zette zich naast Cora, hetgeen hem in de gedachte versterkte, dat die twee vriendinnen waren.

Zoolang het meisje in de kamer was, werd slechts een enkel woord gesproken. Media’s zacht snikken weefde een treurige stemming. Moeder ging aan haar andere zijde zitten en met Cora trachtte zij het meisje te kalmeeren.

Waller sprak op gedwongen toon eenige vroolijke woorden op Lobbes’ terugkomst en tastte toe, om zich een houding te geven. Cora deed gemaakt onverschillig en bracht ook Media er toe te gaan eten. Toen Lena de kamer verliet, scheen het gezelschap geheel in belangstelling voor het eten op te gaan.

—    Margie, begon Lobbes opnieuw, als het een grap is, dan noem ik het een flauwe. Hier is nog nooit een gast onwelkom geweest, maar ik mag toch wel verlangen, dat een tafelgenoot op behoorlijke wijze wordt voorgesteld. Het eenigst resultaat is, dat de jonge dame zich er door gekrenkt voelt.

—    Maar man, wil je dan volhouden, dat Media niét onze dochter is? vroeg mevrouw nu half lachend, half huilend.

Haar man keek nu danig ontstemd in het rond.

—    Nu drijf je het wel wat al te ver, Margie? zei hij driftig. Wil jij me soms opdringen, dat ik op de Messe verleerd heb te tellen? Volgens mijn weten heb ik nooit meer dan twee kinderen gehad, één zoon en één dochter. En te oordeelen naar hun gedrag van vandaag, vind ik dat ruimschoots genoeg. Als om de een of andere reden dit meisje hier moet logeeren, dan is het mij wel. Maar probeer me niet wijs te maken, dat ik van mijn weet ben.

—    Je bent dus werkelijk vergeten, dat je twee dochters hebt? vroeg Waller, met een poging tot schertsen.

Maar zijn lach bestierf onder Lobbes’ koelen blik.

44