Debora

HOOFDSTUK I.

Joseph, de zoon van Simon van Sukkoth, vertoefde nu al meerdere maanden in de stad Ramoth, op den berg Giliad, waar hij moeilijk het graan won voor brood voor zijn gezin en hard werkte om het vele andere te kunnen verkrijgen, waaraan behoefte was.

Véél was er noodig voor Rachel, zijn vrouw, voor zichzelve, voor hun zonen Ezechiel, David en Jankof, voor hun dochters Debora en Lea. En daarom, hoezeer hij werkte van den ochtend dat de zon het gebergte over* trok, tot den avond dat zij in het blauwe meer vervloeide, bleef hij arm. En, schamel was het brood dat hij at en de geringe aardvrucht. Maar, Joseph ben Simon morde niet.

Niet altijd was hij arm en nooddruftig geweest, niet altijd zoo schamel het voedsel van zijn gezin. In Sukkoth, zijn geboorteplaats, had Simon, zijn vader, hem een rijken olijfgaard nagelaten, die zooveel goede vruchten gaf dat hij er jaarlijks in overvloed voedsel en andere zaken voor kon ruilen. En dan hield hij nog evenveel over als hij had ingeruild en gaf hij daarvan méér dan het vereischte aan den hoogepriester, aan de weduwen en weezen. En nóg bewaarde hij er van voor mogelijk komende onvrucht» bare jaren.

Maar, die kwamen niet en de jaarlijksche overschotten, ingeruild voor goud en zilver aan door»reizende koop» lieden, maakten Joseph ben Simon rijker, naarmate zijn jaren vermeerderden. Edoch, zijn naam werd met welbe» hagen genoemd, door de behoeftigen der stad Sukkoth.

Doch, er gebeurde het verschrikkelijke dat zijn levens» geluk verwoestte en hem armoede gaf, na al den voor» spoed die zijn deel was geweest. Hij doodde bij het

Debui'a.    1