De gezellige staking

—    Doar goat ’t nou niet om. Je schept teige Colijn op — omdat-i anders denkt dan jai....

—    Omdat-ie medéra is.

—    Mag-i niet medern sain? Motte me dan allemoal ’tselfde sain? Jai self — je bint een vraie — een anarchist — en je gunt een ander niet de vraihaid dat-i is, wat-i is.

—    ’t Is me nogal wat keirel — ’t laikt wel een waif, bromde Piet Smul en zijn hoofd zwaaide minachtend. Al dat soutje. In gewone tait binne ze niks — zie je ze in gein orgeniesoasie en op gein fergoadering. Moar is d’r stront an den knikker en komt d'r aksie — dan binne ze op eins medérn of christelijk.

Moar — w’rom kom jai sou four’m op? Bin je ’t misschien ouk?

—    Wat ouk?

—    Fan den mederne kant.

—    Nei — ik. Ik ben niet frai en niet medern.

—    Dan ben je niks — net as de honde en as ’t fei.

—    Ik heb m’n gelouf, zei Hein Smikkel en knipte met zijn oogen. Ik heb m’n gelouf in Christus en s’n recht-foardighaid.

—    Dan mot-i seiker ouk bai je boas in orde moake dat je opslag kraigt.

Dan stem jij seiker ouk teige de stoaking, net as je kam-meroad — de mederne. Een moui span. Jij bint seiker fan plan, den maffert te speile. Jai met je Christus en de recht-foardigheid fan je Christus____

—    Kameraden!

Op het tooneel, voor in de zaal, stond de bestuurstafel, waarachter een vijftal mannen zaten. Ze hadden papieren en kranten in de handen maar lazen er niet in — omdat de middelste hunner was opgestaan en steunend op een

5