Het hol van Kaan

En dan die prachtige paarden! Joh! wat renden die er over heen, de kluiten zand vlogen de toeschouwers om de ooren.

En een mijnheer met gedresseerde hondjes. Hoe kreeg ie ’t gedaan van de beesten. Moesten ze direct thuis met hun hond probeeren.

Ijselijk! die acrobaten! Ze lieten zich uit den nok van 't circus vallen en kwamen ongedeerd in het vang-net terecht. Je werd er koud van.

August kwam met een gedresseerd ezeltje, dat volstrekt niet naar hem luisterde en niets anders deed dan achteruit trappen.

lederen keer dat het beest zoo deed, maakte August een diepe buiging voor het publiek, met een gezicht alsof hij zeggen wilde: „Wat zeggen jullie van m’n dressuur.”

’t Einde van het lied was, dat de ezel weg liep en August, om hem tegen te houden aan z’n staart ging hangen en door den koppigen ezel het circus uitgesleurd werd.

Het publiek schaterde van pret en niet ’t minst het jolige troepje in de groote loge.

Toen in de pauze een kellner kwam met voor ieder een portie ijs op zijn blad, steeg de vreugde ten top.

Wat zaten ze te smullen! Zulke kleine hapjes namen ze, want ze moesten er lang wil van hebben.

Dat het ijs in de warmte van de zaal ging smelten, daaraan dachten ze niet en toen ze een roomachtigen plas zagen komen vonden ze ’t zoo ook fijn.

88