Het hol van Kaan

Tegenstribbelen gaf niet, en daar gingen ze dan in optocht, de suppoost vlak achter hen, naar het bureau, waar ze dezen keer ontvangen werden door den onder-directeur.

Hier bleek, dat het neefje van Alebes Wim een mooie poets had gebakken.

En de onder-directeur hield er volstrekt geen rekening mee, dat ze meenden ter goeder trouw gehandeld te hebben. Ze waren toch oud genoeg, om te weten, dat je in een vijver waar eenden rondzwemmen niet met keien gaat mikken.

Weer moesten ze hun namen opgeven en bij het noteeren daarvan bleek hem, dat ze voor eenige dagen ook al kwaad bedreven hadden. En toen volgde onmiddellijk de straf.

Een maand verwijderd uit hun geliefd verblijf.

’t Was hard — maar verdiend.

EEN DROEVE DAG.

Een maand verwijderd uit den Dierentuin. Dèt wil wat zeggen voor de jongens.

Naar de havens durven ze niet te best, het voorval met Ambro ligt ze nog te versch in het geheugen.

Visschen? Nou ja, dat is leuk voor ’n keertje, maar als je urenlang aan den waterkant moet staan en je hebt haast nooit beet, dan gaat de aardigheid er gauw af.

Chris de Jonge komt met een nieuw plan voor den dag.

26