„Noem jij dat maar goed afloopen,” antwoordt Ambro met een bedrukt gezicht.
„Nou,” zegt Piet. „Ze hebben ons toch maar niet te grazen gehad.”
„Ons niet,” zegt Ambro. „Maar ’t Hol, dat hebben ze te grazen, dat zijn we voor goed kwijt.”
„Ja, da’s waar,” zegt Paul. „Ze hebben ’t Hol ontdekt. We kunnen er vast niet meer in.” „Nou,” stelt Chris ze gerust, ,,’t Is te probeeren. Morgen zijn die kerels ’t weer vergeten.”
„Ik geloof er niks van,” zegt Karel. „Je zult zien, ’t Hol is voor goed naar de haaien,” en hij voegt er spijtig aan toe: „Hadden we maar niet zoo zitten dampen.”
,,’t Is wel sneu,” zegt Wim. „Net den eersten dag dat ik er ben ontnemen ze ons onze vergaderzaal.”
„Waar moeten we nou voortaan zitten om onze geheime besprekingen te houden?” vraagtPuckie. „Onder de Hooge Brug,” zegt Piet.
„Een reuzen-plekkie! Ambro, zeg es wat, je staat zoo te suffen.”
„Ja, ik zal me daar ’t Hol laten af kapen,” zegt deze en zn oogen schieten vuur.
„An me nooit niet! Ik zal ’t terug hebben.” „Als je ons dan maar es verteld hoe!” zegt Wim. „We moeten beginnen,” zegt Ambro, „met een week buiten het Hol te blijven, want ik beloof je, dat ze op zullen letten. Als ze dan niets meer van ons merken, zullen ze misschien denken, dat het maar een tijdelijke schuilplaats was en geen
194