Contrasten

35

„Schrijft u dan gauw naar uw vriend in Nice, het seizoen is daar dan juist in gang."

„Ik zal het maar direct doen," zei hij, zich tot schrijven zettend.

Maar Norine moest hem nog eerst even vertellen van de twee nieuw aangekomen gasten en hij lachte hartelijk om haar getrouwe imitatie van de Ameri-kaansche,

,,We krijgen er dus een volontair bij," lachte hij. „Jammer, dat ik haar niet sprak vóór m'n bezoek aan Hanckerl, misschien had zij het hotel willen koopen."

„O, van haar kun je alles verwachten. Ze lijkt me een verwend, blasé meisje, dat gewend is iedere gril, die in haar bol opkomt, uit te voeren."

,,ïk ben heel benieuwd haar te zien. Het aantal types, dat we in den loop der jaren meemaakten is dus weer met een vermeerderd. Wat zullen Gretie en Elsie lachen als je aan het imiteeren slaat. Eh bien, mon enfant, ik ga nu eerst even schrijven."

En Norine, bestormd door een chaos van gedachten, bleef in gepeins zitten.

Dus nu was het meenens en zouden ze het huis verlaten. Wat zou hun wachten in een vreemd land? En met het optimisme, haar jeugd, eigen, dacht ze:

„Wie weet, waar het goed voor is. Altijd op één plaats te blijven bakken is toch ook niet goed. Wat Gretie en Elsie er wel van zullen zeggen, als ze het hooren."

En in het blije weten, dat de volgende week haar beide getrouwde zusters, waarvan de een in Zürich,