Tine Durieu

met een keurige buiging Tine aanboden.

Het was een hulde van den Burgemeester, die het geheele bloemententje had laten plunderen, om ze het sympathieke paar te kunnen aanbieden.

Toen brak het applaus weer los, men vroeg steeds om meer te hooren, maar Ernst, die bang was, dat Tine zich te veel zou vermoeien, sloeg den arm om haar heen en leidde haar vlug, naar alle kanten buigend, de zaal door.

Achter hen liepen de pages met de bloemenmand.

„Het lijken twee koningskinderen,” zei Juf zacht tegen mevrouw Cortelingen en dat dachten er velen met haar.

Het was de laatste avond van de fancy-fair. De opkomst van het publiek was zóó groot, als ’t op geen der andere dagen was geweest.

Iedereen wilde het sluiten der Fancy-fair bijwonen.

Alle tentjes waren leeggekocht en de kleine dingen, die hier en daar overbleven werden door clown Jimmy op allergeestigste manier geveild.

„En nu, mijne Heeren en Dames, wacht u nog een groote verrassing,” galmde hij, toen alles verkocht was.

„Luistert goed !

Onze tentjes zijn leeg. U hebt ze leeggeplunderd en wij hebben Uw zakken leegge

104