Confetti (geschreven samen met Cissy van Marxveldt)

Een Ooer-Tjongersche Vertelling door

Cissy van Marxveldt

Onne Piersma, ja, dat was nu met recht de schrik van het dorp. Als de schapen van boer Hommes met de staarten aan elkaar waren vastgebonden, dan zei boer Hommes: „Dat het die smerige jonge mij weer lapt.” Als de fiets van bakker de Jong plotseling „leeg” stond, zei bakker de Jong: „Het die smerige jonge weer in mien bannen prikt”. Als Hector van de timmerman wild door het dorp rende met een oude pet op zijn kop vastgebonden, en een oude koekepan aan zijn staart, dan riepen de vrouwen, die voor hun huizen stonden, elkaar toe: „Och, kiek dat arme beest es. Soa'n smerige jonge.” En de „smerige jonge” was altijd Onne Piersma. Alleen Meester hield hem trouw de hand boven het hoofd. Die zei: „Ja, de jongen is ondeugend, maar hoe kan het ook anders met zoo'n opvoeding. De jongen groeit heelemaal in 't wild op.”

„Ja, en voor galg en rad,” zei meester's vrouw.

„We spreken elkaar nog wel eens,” zei meester dan profetisch. Onne Piersma was een kleine, dikke jongen, breed in de schouders, sterk als een paard. Zijn haar groeide laag over zijn voorhoofd, waardoor de dochter van de notaris vond, dat Onne een echt „misdadigers type” was. En zijn dikke, ronde gezicht was bezaaid met zomersproeten, die tot op zijn oogleden plekten.

59