Confetti (geschreven samen met Cissy van Marxveldt)

Ik was woest!

Juf, me kennende, zei haastig: „Laten we naar de Kalver-straat gaan, mevrouw, anders ...”

Ja, anders... komt er niets meer van.    Gelijk    had    je,    juf!

't Was smoor-warm en de Kalverstraat    ver af.

Een taxi, een open wagelchen stond vlak voor ons, uitdagend! „Instappen, juf!”

Daar gingen we, in een vaartje naar de groote zaak, waar ik een schat van een paraplox kocht, in mos-groen en fel-oranje, plus een standaard, waar het geval in moest staan.

„Waar is het adres, dame?'’ vroeg beleefd buigend de ver-kooper.

„We nemen 'm mee,” zei ik langs m'n neus.

De meneer èn de juffrouwen keken me    in verdwazing    aan.

,/t Mensch is gek!” dachten ze.

Toen ze bekomen waren van den schrik wees ik op ons vehikel, dat om den hoek van de zaak stond.

„O, juist,” lachte toen de meneer en ze brachten met ge-zwinden spoed de parasol in de wachtende taxi.

Toen manlief thuis kwam, stond daar, als een paddestoel uit den grond herrezen, de groen-oranje pracht.

Is m'n werkkamer me nu te warm, dan daal ik naar beneden en zit, beschut tegen de felle zonnestralen, in het park te pennen*

M'n werkkamer, daar wil je misschien ook wel iets van weten.

Ik moest eigenlijk op de deur ervan laten schilderen:

Door liefde bijeen gebracht!

Want heusch, in dit gezellig vertrek hebben allen die me lief zijn hun goede gaven gebracht.

De boeken in de kast en op de planken boven m'n schrijftafel, bijna alle zijn ze me ten geschenke gegeven.

De sarongs langs deuren en schoorsteen, van de lieve Indische vrienden en hiervan ook de beeldige bibelots.

De lampekap, zoo mooi beschilderd, van een bekende en

54