Het huisje aan de sloot

dan is er natuurlijk geen gille-hasjeim en dan gaat het de kille niet aan, en dan hoeven de groote menschen niet zoo te fluisteren, en met hun hoofden te schudden, op straat, op het sjoelplein, op de visites en op de markt. Froukje Kaas kent een boek over slaven, die naar het Zuiden gaan.

Daar in het Zuiden gebeuren de vreesclijkste dingen, ze worden mishandeld en geslagen. ... ze krijgen enkel zoute haring en geen water voor tien dorst. . ze worden met hun hoofd onder een druppelend gootje gezet. . het moet een prachtig boek zijn, maar Froukje Kaas heelt het nooit uitgelezen, omdat ze al door zoo huilen moest. Ze hebben het elkaar allemaal gevraagd: waar is het Zuiden? Niet het Zuiden op de kaart, want dat is natuurlijk Limburg, maar het Zuiden waar de slaven hecngedreven worden en geslagen. Kan iemand uit de kille kinderen hebben gestolen en naar het Zuiden als slaven verkocht? Niet alle slaven zijn zwart. Maupie Gompel leest soms stilletjes de krant, en die heelt daarin iets gezien van „blanke slavinnen”. Toen ze hem niet geloofden, heeft hij er dadelijk een zwaren eed op gedaan, Flij denkt dat ze duurder dan zwarte zijn en dat ze als kleine kinderen met draaiorgels zijn meegelokt. Maar waarom dan juist enkel slavinnen, heeft Duifje Aardewerk toen gevraagd. Omdat meisjes altijd dommer zijn, heeft Maupie gezegd. Kinderen gestolen. . . . maar wie uit de kille kan zoo iets hebben ge-daan? Als het waar is. .. . ja. .. . dan geen wonder, dat de groote menschen ernstig kijken en fluisteren, dat mijnheer Isracds bijna niet groet en dat de lip van Zadoks nog meer dan anders naar voren steekt en dat ze telkens als er iemand komt de kamer worden uitgestuurd — als zoo iets waarlijk is gebeurd. .. . dan heb je nu elk oogenblik kans op pest of zwavelregen. ... zooals mijnheer Snoek van Sodom en Gomorra heeft verteld, waar de menschen ook zoo schandelijk gezon-

93