Avontuurtjes

Paviljoen bekijken.... Boven tusschen de bruine spijlen van de veranda is het hout als kant zoo fijn besneden en uitgeschulpt in bogen en van eiken boog hangt een rotsachtig mandje vol bloemen en groene sprieten af.... Zou dat versiering zijn, Vader, of zou dat blijven? Dat blijft.... maar de dikke slingers tusschen de spijlen, van sparregroen met versche rozen bestoken, dat is versiering, dat gaat weg. Kijk.... een gedekte tafel binnen in de groote schemerige ruimte.... er loopen knechten.... je hoort gerinkel.... daar is de ״feestmaaltijd" van de „genoodigden" geweest en een heerlijke reuk van meloenen komt naar buiten. Verleden jaar was dit alles nog weiland, met koeien erin! Kunnen ze dan die grindpaden zoo maar maken.... kunnen ze dan zoo 'n heel park maar maken? De banken zien er zoo glimmend uit, je kunt haast niet gelooven dat ze droog zijn.... demenschen voelen met hun vingers, eer ze durven zitten gaan, maar ze geven niet af. Straks gaan ze ook zitten, maar eerst willen ze alles zien. Ze kennen het Park en ze kennen het toch weer niet. Ze kennen het klein van een prentje, ze kennen het al lang, en wonderlijk.... wonderlijk.... nu is het alles zoo geworden en zien ze het in het groot en het echt, elk ding precies op zijn plaats, elk ding nieuw en bekend.... Drie banken in een boog staan boven-op het „heuveltje" en je kijkt neer in een dal van gras en op den bodem van dat dal bloeit een perk van de allermooiste rozen, een groene kom vol rozengeur is het dal.... en dal is ook een heel mooi woord: „Omhoog, omlaag, langs berg en dal ben ik in de hand des Heeren."

Waar dient een muziektent eigenlijk voor, Vader? Ja, dat wil ze óók wel eens weten. Er zullen concer-

61