bij het marktplein, over de schutsluis kom ik erheen, maar ik zie noch water, noch marktplein, noch sluis, ik zie alleen: Bar-donnécchia! Groene dennen, slanke berken, de stortbeek in de zon...
Een balans... In de ene schaal het pasgenotene, Fulpmes met zijn gletsjerschoon... Sistrans met zijn weiden... de Achensee, blauw tussen blauwe bergen... de donkere, diepe wouden rondom 'Heiligwasser'... In de andere schaal dat ene boekerige zinnetje uit een reisverhaal van dertig jaar terug... en zie nu, zie, hoe de zwaarbelaste rijst en de schrielvoorziene daalt, maar deze draagt dan ook een overwicht aan emotie, aan ontroering, aan gelukzaligheid, aan alles dat de ziel bewegen kan, aan alles dat onvergetelijk en onvergankelijk en onoverwinnelijk is.
Ja zeker, lezer, ik geef u groot gelijk, ik geloof dat ik een echte armeluisziel heb en dat zo'n dure, mooie vakantiereis toch eigenlijk niet helemaal aan mij besteed is...
79