Tirol, reisimpressies

ters. Als hij nu, in zijn eigen belang, maar niet al te eenvoudig is. Want eenvoud mag bij de enkeling een aanbeveling zijn, de massa bemint in haar staatshoofden nog immer het tegendeel.

INGEREGEND OP HEILIGWASSER

Niet meer dan een kleine week geleden hebben we de gelofte gedaan: we gaan nu nooit meer zonder regenjassen uit. Het zal ons niet meer overkomen dat we als wandelende dweilen naar huis komen gesjokt, het is nu de laatste keer geweest dat we dit misdadig grillige weer die triomf hebben gegund. Het mag dan een vervelend gesleep zijn, de steile hoogten op, we zullen in 's hemelsnaam een zweetje meer moeten halen, jassen en capes gaan voortaan mee.

Aldus spraken we en trekken nu lustig en luchtig in katoen en mousseline de berg naar Heiligwasser op.

Twee, drie dagen van stralende zon en reeds zijn we vergeten hoe regen eruit ziet, o onverbeterlijke, o gezegende menselijke natuur. Regenjassen..., maar we hebben er niet eens bij stilgestaan. We hebben enkel aan vaatwerk gedacht om de wilde aardbeitjes en de bosframboosjes te vergaren, waarvan Nicht er duizenden weet te staan even voorbij de bedevaart-plek. We zijn zéér benieuwd, we ontdekten ze tot nu maar sporadisch, de miniatuuraardbeitjes, als droppels gestolde lak zo glanzend en fel in het groen, en zo geparfumeerd dat het haast te erg is, dat het lijkt op synthetische limonade-essence. Frambozen vonden we overvloediger, ze zijn maar iets kleiner en

48