Tirol, reisimpressies

rondom de bergen in de klare, nevelloze atmosfeer. Maar wat mag die ongewone drukte op straat wel beduiden? Aha, daar komen de Igler Schützen aan! Wat zien ze er toch kranig uit in hun scharlakenrode buizen en korte, zwarte leren broeken en witte hemden met groene bretels. Op de ruige, zwierige hoeden zijn de witte veren bevestigd aan gouden kwasten. Hun koperen instrumenten stralen en fonkelen als goud in de zon. Ze verzamelen zich op het plein, van hier en daar schiet nog een laatkomer toe; tussen al die grote, zware kerels staat het bolle jochie dat de trom kruit en hetzelfde pak draagt, met hoed en kwasten en pluimen en al, als een grappig miniatuurmuzikantje.

De meeste Kur-gasten zijn al op de been en slaan met welwillende glimlach, een beetje blasé, het fleurige schouwspel gade.

Maar de kinderen, met hun lange blote benen uit bijna geen broekjes en nauwelijks jurkjes — het part in de moderne élégan-ce, dat mama haar argeloos kroost toebedeelt! - de kinderen zijn niet blasé en dansen uitgelaten om de mooie mannen heen.

Wacht even, die ontbrak nog, de juffer van de fotopers! Ze is altijd overal als de kippen bij, ze is altijd modieus in het wit, ze ligt altijd met haar toestel overhoop. Gisteren zagen we haar, rondwarend langs de Lanser See, azend op prooi, tot ze eindelijk met een jeugdige mama een verbond sloot tegen een vierjarige schattebout. Poedelnaakt werd het wicht in het riet te poseren gezet, poedelnaakt moest het blijven staan, totdat de juffrouw het met haar lastig, omslachtig statiefapparaat eens zou zijn geworden.

Het schaap werd ongeduldig en wou weg, maar mama gaf geen kamp, ze glom van trots, denk ook eens aan: haar schat als snoezig plaatje in een Wener illustratie.

46