Tirol, reisimpressies

hele troep jonge zwierebollen. En dat voor een getrouwde vrouw! Moeder van twee schattige kindertjes!! Naar wie ze niet omkijkt!!! De dikke kindermeid heeft haar hart uitgestort: de wurmen bezitten geen hele broek, geen gave kous. En mama heeft enkel geld voor alle dag nieuwe toiletten.

Ja, ja, en daar zit die goedzak van een man in de hitte in Wenen voor te sloven...

Et patati, et patata...

En de hoofden gaan naar elkaar en dit is nu de reine, pure Kaffeeklatsch. Meer en meer voel ik mij in die atmosfeer als een luie, spinnende, toch lichtelijk malicieuze poes.

Van de ontaarde mama kabbelt zoetjes aan het gesprek over andere kennissen uit, het wordt een aangename variatie van roddelen en renommeren. Nicht is in de kunst - ze kweelt wezenlijk niet kwalijk - en kent dus alles wat beroemd is in de sferen van theater en opera. De allergrootsten tutoyeert ze, de ene ster is haar boezemvriendin, met de ander is ze verloofd geweest, de derde schrijft haar de vertrouwelijkste brieven, van de kinderstoel af. Frau Lona verbijt zich, ze gelooft er geen tiendepart van - ogen en wenkbrauwen geven het duidelijk te kennen - maar we zitten hier nu eenmaal als gezworen vriendinnen.

Elegante wezentjes trippelen voorbij, in wolken parfum.

Er is véél chique, Frau Lona vindt: te veel. Ze mag er zelf gerust wel wezen, met haar poedertje en haar schminkje, niet overmatig, juist genoeg voor een jeugdig effect, haar solide juwelen, haar modieuze cape en blauwfluwelen hoed. Maar tegen die chique kan ze toch niet op en daarom keurt ze die chique dan ook af. Tante eveneens, en Nicht en Frau Ella en Frau Erna en Frau Carry.

43