Tirol, reisimpressies

heeft heel wat op zijn geweten geladen, heel wat op zijn verantwoording genomen. In vrienden (Ariërs) en vijanden (Semieten), in meerderen en minderen heeft hij de mensheid verdeeld. In een land waar alles voor goed gold, dat maar wetenschap was, heeft hij deze dingen "bewezen", en aldus de laagste instincten van heerszucht en haat aan een zedelijke rechtvaardiging geholpen.'

Men kan zich haar ontsteltenis en afkeer voorstellen, als zij het hakenkruis tegenkomt op bomen en banken, als zij, wandelend met 'Frau Lona', een joodse vrouw uit Wenen op wie zij haar eigen gevoelens overdraagt, een 'Ariër' tegenkomt:

'Het zilveren Hakenkreuz blonk in zijn knoopsgat, uitdagend en fel, driest en briesend keek hij rond of zich ergens op zijn pad ook een jood dorst vertonen. Frau Lona had vrolijk lopen praten, plotseling laaiden woede en droefenis in haar omhoog.'

Wat bij dit Oostenrijkse alter ego slechts woede en droefenis is, wordt bij Carry van Bruggen een uit oude ervaringen geboren, maar door lectuur en nadenken gevormde visie op haar tijd. Het zijn inzichten als deze, waardoor het zo intens persoonlijke reisverslag onverhoeds het karakter krijgt van een boze droom vol signalen, die pas opgevangen en begrepen werden toen het al te laat was.

RuthWolf

iz