Plattelandjes

zien, we zijn nu doende voor een jonge mannetjeseend, ze schijnen schaars in deze tijd van het jaar... ik vraag nu alleen maar dit: kende Zola zulke knaapjes, toen hij 'La Terre' schreef?

Bruiloft in Blaricum

Gij kent reeds, aandachtige lezer, mijn voorliefde voor ouderwetse vervoermiddelen, thans belijd ik u mijn voorliefde voor ouderwetse verhoudingen. Mocht ik kiezen tussen oude, patriarchale toestanden en... algemeen kiesrecht bijvoorbeeld, wellicht koos ik nog het eerste. Maar ze zijn er niet meer, en misschien waren ze er nooit dan in onze romantische verbeelding of misschien waren ze er alleen bij uitzondering, op kleine schaal, in beperkte kring; in elk geval, nu kunnen ze nergens meer zijn, doch enkel tirannieke verhoudingen, en de indelingen in beter en minder op de basis van 'welstand' en dan is algemeen kiesrecht toch altijd nog beter...

Maar wat was de wereld lieflijk en wat leken de mensen aardig, op die donzen, week-fluwelen herfstdag - een van die enkele na de donkere storm, toen de wolken joegen aan een lage hemel en de hoogbewogen zee donderend opstond rondom tegen onze kusten -op die dag als een onverwacht geschenk, toen we naar de parochiekerk van de Heilige Jozef togen, die te Blaricum staat, ver in de velden, naar de kant van Eemnes, voor de huwelijksinzegening van onze jeugdige Blaricumse slager!

De oude weduwe, zijn moeder had ons nadrukkelijk genood, zij is het hoofd van het gezin, een lang, recht, broodmager mens, waar ras in zit, met felle ogen en een scherpe neus, die trilt als ze spreekt over die 'lillike' wereld en wat ze daarvan, in haar lange leven, al niet ondervonden heeft. Wij zijn in vele van die zaken ingewijd, immers de oudsten der 'vreemde' klanten, in die hoedanigheid dan ook genood, en we hebben in de zware, lange oorlogsjaren lief en leed

24