Plattelandjes

In de 'lange tram'

De mannen lachen erom, maar wij vrouwen doen het niet en ook onze kinderen mogen het niet, we gaan niet over de brug bij Weesp¹, want die Blauwe Boog - je kunt niet weten - veel liever gaan we met de lange tram! Wat mij betreft, ik doe het met liefde, ik heb tegen de lange tram niets en voor mijn genoegen hoeft er zelfs helemaal geen elektrische te komen...

Soms soes ik daarover - ik soes er over in de lange tram, want zij geeft rijkelijk tijd tot overpeinzing, zij laat zelfs wel eens midden op de Laarderhoogte een paar wagens glippen, en dan moeten de andere eerst naar Craailo dóór, voordat die kunnen worden opgehaald, en ze krijgen zolang een kei onder het wiel, opdat ze niet 'motu pro-prio' terug zullen sukkelen naar het postkantoor... en langs mij heen snort de auto van de vrienden, waarin ik zitten zou, zonder mijn verknochtheid aan de lange tram... en ik wacht en soes, en vraag mij af, waarom ik toch zo van die 'lange' houd en soms heimwee naar een trekschuit heb...

Is het u, als mij, wel eens opgevallen dat juist mensen met zeer 'geavanceerde' ideeën niemendal geven om vooruitgang op technisch gebied, om snellere, betere, praktischer vervoermiddelen, dat ze zich zelden of nooit opwinden over het uur van de laatste lichting en heel andere dingen 'schandalig' vinden dan onpraktisch oponthoud op een 'sluis'?

Komt hun onverschilligheid, vaak weerzin, tegen de 'moderne beschaving' misschien voort uit het gevoel dat Ruskin bezielde, toen hij de tijding der uitvinding van de telefoon begroette met de woor

17