De klas van 12

DE KLAS VAN TWAALF

ken. Haar vader had zich slap gelachen, om het hele verhaal.

„Wat...? Heb je nu weer alles dadelijk aan je vader verklapt?” viel Leida vinnig tegen haar uit.

„Hou jij je mond maar! Wie heeft het meest geprofiteerd van Nels hulp, wie heeft, wat haar nog nooit overkomen is, een zeven voor haar opstel gehad, en ten slotte haar weldoenster afgescheept met een half verknipt poppen-meisjeshemd? En wat denk je eigenlijk van mijn vader? Dat die geen geheim bewaren kan? Die weet van iedereen alles, die draagt een boezem vol geheimen rond!”

„Kom Door, lees nu maar voor.”

,Ze stonden op het plein in een kring om haar heen gedrongen en Door las:

Mejuffrouw!

Bovennatuurlijke beschikkingen, o.a. verband houdend met de letters van het alfabet, hebben uw natuurgenoten....” „Er stond eerst medemensen,” viel Door zichzelf in de rede, maar vindt jullie „natuurgenoten” niet veel mooier?”

„Ja, maar lees nu door....”

....een blik doen werpen in uw inborst, waarvan zij ijzen. Deze inborst is vals en verdorven en het valt te betwijfelen of dezelve nog voor verbetering vatbaar zal zijn. G ij meet met twee maten. Tracht niet schrijver dezes op het spoor te komen, gij zoudt daarmee slechts uzelve benadelen.” Ondertekend: „Een verontwaardigd, maar nog welmenend Vriend.”

„Hoe vinden jullie het?”

„Mooi! Prachtig!”

„Wat netjes opgeplakt, zeg!”

„O, dat heeft Piet gedaan. Ik had het natuurlijk al een paar keer verknoeid.”

„Als ze maar geen vermoedens krijgt.... door wat je schrijft over die letters van het alfabet....” opperde Marie Mol.

„Wel neen, hoe kan dat nu? Dat denken wij, omdat we

'58