Seideravond

grijpen . . . (slem oplevend, heftig) Alleen van hem begrijp ik het niet . . . van mijn jongsten zoon . . . van mijn I ie I’s ten zoon. die geleerde zou zijn geworden. (Neem! stoel van den wand. zet dien bij de tafel, stem als gebroken) Hier een stoel voor Daniël . . . !legt boekje voor den stoel op tafel) Hier, de Hagodo van Rebbe Jitzik, daar las hij bet Ma-Nisjtana uit voor ... 't eerste jaar liet ik ’t hem vertalen, om te weten of hij begrepen had. Zoo zei hij het (bootst hooge kinderstem na) „Waarin is deze nacht verschillend van alle andere nachten⁵’’ (hukt hoo⁽d. smartelijk) Tot het einde van mijn dagen, zal ik van hem niet begrijpen, waarom hij mij de schande heeft aangedaan, (zwijgt even. gaat naar de kast. haalt wijnflesch en glas) Kom, ik heb al te veel gepraat over dingen die voorbij zijn . . . ’k wil niet langer mezelf martelen, 'k ga den Seider wijden. (Htj schenkt hel wijnglas vol. gaat naar het bed. bukt zich) Luister je, Sara 1. . . zul je goed luisteren naar de Kiddisj? • • ■ Denk eraan, Sara, we zijn met z’n beiden over . . . (langzaam) Met twee zijn wc begonnen . . . toen waren er drie . . . toen vier . . . toen vijf . . . toen zes . . . toen Daniël wegging waren ’t er vijf . . . Roosje ging weg . . . toen waren er vier ... en Lssie, dat was drie ... en nu Joscf niet meer komt, nu zijn we weer met z’n 1 weeën, moeder net als toen we begonnen. Toen waren we jong, en nu zijn we oud (bitter, luid) Ln al die jaren die daar tusschen liggen, al de zorg, al de moeite, dat is om niets geweest! Alles vergeefs, alles . . . We hebben vier kinderen in leven, geen een komt er meer in z’n vaders huis den Seider vieren. (Naar de tafel, hij heli het gevulde glas op en zet met kade. galmende stem hel gebed in)