Vier jaargetijden

nenste naar buiten komt, waarvan je niet weet of het een geurig zoet of dat het een zoete geurigheid is... Eens in haar leven kreeg ze er een. Jongedames, die een examen in gymnastiek moesten doen, kozen meisjes van alle scholen voor hun oefening en zij werd ook gevraagd —, elke keer bij het naar huis gaan werd er gepresenteerd, en de laatste maal was dat voor elk zo'n vanillewafel. En zulke zullen er zijn, en meer dan één voor ieder, op het feest! Ze praten nog meer... en komen eindelijk op het hatelijke woord terecht. Hij vindt het ook -, hij is het met haar eens. En nu willen ze naar andere hatelijke woorden gaan zoeken, want 'opstellen' is het enige niet, 'opstellen' is lang zelfs het ergste niet, er zijn er veel erger, die veel tergender uitdrukken je machteloosheid en je gewaande minderheid... dat ze zich boven je verheven achten, dat ze baas over je zijn, om naar verkiezing je te beledigen, te vernederen, te kleineren, te pijnigen. Maar neen, pijnigen hoort er niet bij, mishandelen hoort er ook niet bij. Je zoudt ook oude mensen kunnen mishandelen, als je maar sterk genoeg was. Neem nu bijvoorbeeld eens die Italiaan in 'Alleen op de Wereld' -, die de jongens mishandelde en honger lijden liet... geeft je dat nu het gevoel van de man die zijn hond slaat, dat weeë klauwen in je buik, of meer het gevoel van de man die zijn paard slaat, woede en meelij, dat je hem wel zoudt kunnen te lijf gaan? Van het paard, juist, hij ook, zij allebei! En waar zou dat nu in zitten? Daarover hebben ze gepraat en ze hebben het ook gevonden: die Italiaan

59