In de schaduw

Titel
In de schaduw

Jaar
1907

Druk
1983

Overig
herdr 1983

Pagina's
167



was 't, de muren vlak weg gewit, met boven de beide ramen een lange Hebreeuwse spreuk in banaal-geornamen-teerde lijst en daar schuin-beneden twee eenvoudige deuren vlak naast elkaar, een daarvan vrije-opgang gevend naar de vrouwen-afdeling boven.

Naast de synagoge was 't huis van de Rebbe, betrekkelijk flinke woning, aan de straatkant zonder deur, maar met twee wit-begordijnde ramen, 'n hekje met bloempotjes voor ieder.

Met luid geroep werden de drie jongens ontvangen. Ja-pie behoorde tot de oudsten en alle drie werden ze nogal ontzien om hun stevige knuisten, terwijl ook 't feit, dat ze een aanzienlijker huis bewoonden, beter in de kleren staken dan de meesten, ze een zeker overwicht gaf. In hun eendere, bruine pakjes met een smal helderwit boord-randje boven de kraag uit en ferme schoenen, zagen ze er wèlgedaan, voor hun kringetje deftig uit.

Binnen 't sjoelhekje hielden zich de zes meisjes op, zowat van eendere leeftijd - 'n jaar of acht, negen - allemaal. Tam bikkelden ze op 't blauwe stoepje, twee zittend, de anderen belangstellend eromheen, 't Waren slappe, spichtige Jodenkindertjes, één met zere, rooie ogen, en allemaal vaaltjes in de plunje. Van de Rebbe mochten ze daar kalmpjes spelen, vóór 't school begon, en de jongens hadden verbod, 't hekje binnen te komen en ze te plagen.

'Is de Rebbe der al?' vroeg Japie dadelijk en aan z'n toon hoorden ze, dat er wat bijzonders was.

'Nog niet, hij zit nog thuis bij z'n wijfie.' Ze waren nu in wijde, woelige groep om 'm heen komen staan.

'Nou... moet jelui's horen...' aarzelde de jongen, eigenlijk niet goed wetend, hoe hij de zaak, die hemzelf toch zo duidelijk was, zou inleiden... 'nou moet jelui éérst eris zegge... hoe vin-je dat nou... dat we maar alle dage na dat lamme school hier moete...'

Er werd, in afwachting, niet geantwoord.

'Da's toch altijd,' waagde dan nuchter Izakkie Velt-man, met z'n dik Joden-accentje.

'Da's óók een rede,' smaalde Bram.

Enkele kleintjes, Lewietje erbij, hadden zich afgewend, smoesden onderling over een grote klit stopverf,

16

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.