Verdediging van het Westen

In het algemeen is het verkeren in een uitzonderingspositie als deze ongunstig is, steeds een aansporing om zich „schrap te zetten”, verachte minderheden, non-conformisten, slaven, leden van verachte kasten, ontwikkelen veelal in de beroepen of posities die ze nog mogen of kunnen bezetten, zoveel energie dat ze weer tot een macht worden, terwijl ze ook dezelfde beperkingen vertonen. De Katholieke Levantijncn die in Turkije in een Ghetto moesten leven, de Svoboda-protcstantcn in Rusland, de Hollanders op Decima, vertonen dezelfde karaktertrekken als de Joden uit de Ghetto’s, en ook dezelfde eenzijdige ontwikkeling en begaafdheid. Waar de Joden als partners beschouwd werden, zoals in het oude Turkije, ontwikkelen ze een materiële macht en een cultureel zelfbewustzijn. „Joodse ethos is noch aan ras noch aan religie verbonden, doch is een psychische variante die afhankelijk is van het gedrag der niet-Joden.” Hetzelfde ziet men b.v. bij de Quakers in Engeland, die vroeger, in een uitzonderingspositie geplaatst, zich afzijdig hielden van het openbare leven en zich concentreerden op handel, industrie, culturele bezigheden, doch die later, toen de uitzonderingsbepalingen wegvielen, hun afzondering meer en meer opgaven.

Wc zien hier reeds dat een stimulans zeer gemakkelijk tot eenzijdigheid, tot overspanning van bepaalde trekken, tot pathologische eigenschappen kan leiden. Het meest bekende verschijnsel op dit gebied dat veelvuldig in marken aangetroffen wordt, is het mili-tairisme. De wet van uitdaging en aanvaarding, van aanval en verweer, gaat dan ook niet absoluut op. Een grotere druk geeft niet altijd een grotere energie, men kan er ook onder bezwijken. De wet gaat alleen op voor gemiddelden.

XI

Er zijn tal van voorbeelden van natuurlijke omstandigheden die te zwaar waren voor de mensen. Zo was b.v. het Noord-Europese woud te zwaar voor de primitieve mens, die daarom in de duinranden ging leven of de bevroren toendra’s opging (Lappen). Zo kwamen ook de Indianen niet klaar met de Mississippi-wouden of de Galliërs met de Lombardische wouden, maar de Europese kolonisten in Amerika en de Romeinen in Lombardije wisten deze hindernissen te nemen. Zo is het ook waarschijnlijk dat de verovering van de Egyptische jungle eerst mogelijk werd toen de uitdroging van Noord-Afrika reeds geruime tijd bezig was. Enige eeuwen voordien zou het voor de primitieve stammen onmogelijk geweest

77