Verdediging van het Westen

geen dialectisch proces, dat onafgebroken doorgaat, het is ook geen proces dat door één factor (b.v. de economische) bepaald wordt, het is een mogelijkheid die alleen aanwezig is in de zeer zeldzame gevallen dat een aantal factoren samenwerken. Lucht en petro-leumgas kunnen geen machine doen lopen, doch gemengd en in een verbrandingskamcr van bepaalde stevigheid etc. etc. maken ze explosies, die een machine voorwaarts drijven, terwijl de lucht buiten en de benzine in het reservoir onveranderd blijven. Maar wat in een machine betrekkelijk eenvoudig is, zal in de maatschappij veel gecompliceerder zijn, en termen als Yin en Yang, rust en beweging, samentrekking en expansie, of de organische en critische perioden van St. Simon (of de dialectische ontwikkeling van Hegel en Marx voegen wij er aan toe) verklaren opzichzelf niets. We moeten nagaan tvclkc factoren aanwezig moeten zijn om een beschaving te doen ontstaan.

VII

Tegenwoordig zijn twee opvattingen in omloop over beslissende invloeden voor het ontstaan en de ontwikkeling van beschavingen, die afgewezen moeten worden, voor men tot juiste inzichten kan komen: de rassentheorie en de theorie van de natuuromgeving. De rassentheorie gaat uit van de, niet bewezen, stelling dat lichamelijke eigenschappen en psychische eigenschappen parallel lopen. Dit opzichzelf zou al voldoende moeten zijn om de rassentheorieën tot niet meer dan een onderwerp voor studie te maken.

Onze moderne rassenopvattingen zijn een typisch voorbeeld van de invloed onzer maatschappelijke posities op onze historische inzichten — ze zijn een gevolg van de Westerse expansie. De blanken hebben overal de gekleurde volken onderworpen, ze hebben overal misbruik gemaakt van hun macht, ze leven in voortdurende vrees dat de rollen omgekeerd zullen worden. Bij de kolonisten, vooral de Engelse, is het moderne rasscngevoel ontstaan, als een voortzetting van de oud-testamcntische traditie van een „uitverkoren volk”, waarbij echter opgemerkt moet worden dat het Oude Testament en de Joden de verschillen niet leggen in „bloed” of „kleur”, doch In het geloof, in de houding tegenover God. Het kenteken van de Joden, de besnijding, is kunstmatig, maatschappelijk, het heeft met „ras” niets te maken. Zo verdeelden ook de Westerse Middeleeuwen de mensen niet naar rassen, maar In Christenen en Heidenen. En de tegenwoordige Fransen verdelen de mensen in „beschaafde” en „onbeschaafde”, terwijl de Moslims „gelovigen” en „ongelovigen” kennen.