Verdediging van het Westen

Joseph ¹), wiens officiële titel „Directer of Studies in the Royal Institute of International Affairs” al direct laat zien dat deze historicus waarlijk niet alleen een man van het verleden is, doch in even sterke mate de internationale aangelegenheden van onze dagen bestudeert.

Zij die op de hoogte willen blijven van de wereldpolitiek, kennen de publicatie die onder de titel „A Survey of International Affairs”, sedert 1920 een overzicht geeft van de krachten die in onze wereld werken, een publicatie die onder leiding van Toynbee staat en waarvan de belangrijkste gedeelten ook door hem persoonlijk geschreven zijn. De bedoeling van deze publicaties is niet alleen om alle belangstellenden diepgaande kennis te verschaffen omtrent de internationale toestanden, maar ook om de Britse politici en regeerders, èn feiten èn een diep gefundeerd oordeel van onafhankelijke persoonlijkheden te geven. Geen goedpraten van de officiële Britse politiek, doch een critische beschouwing dier politiek van uit een hoger, internationaal, standpunt, vindt men in deze overzichten die uitgaan van een lichaam dat er telkens weer de nadruk op legt dat het géén regeringsinstelling is, doch een onafhankelijk organisme. Doch al is Toynbee dan een onafhankelijk beschouwer der wereldpolitiek, dat wil niet zeggen dat hij niet zou weten hoe de politiek gemaakt wordt en hoe het er in de kringen der regeerders uitziet. Van 1912 tot 1915 was hij in Engelse regeringsdienst werkzaam en van 19ij tot 1919 was hij aan het Departement van Buitenlandse Zaken verbonden, aan de afdeling „Internationale Politiek”. In 1918 maakte hij deel uit van de Britse Delegatie in Parijs, als lid van de sectie voor het Midden-Oosten, en in die dagen kwam hij, als kenner van het Turkse vraagstuk, herhaaldelijk in botsing met de Britse regeerders. Men mag aannemen dat hij daarom de regeringsdienst verliet, om van 1919 tot 1924 als Hoogleraar in de Byzantijnse en Nicuw-Griekse taal, literatuur en geschiedenis, en later als professor in de Internationale Geschiedenis aan de Londense Universiteit te doceren. Sedert 1925 is hij, zoals reeds gezegd, wetenschappelijk leider van het Instituut voor Internationale Aangelegenheden. Publicaties over „Nationality and War”, „The New Europc” (een herdruk van artikelen verschenen in het toen radicaal-liberale Londense weekblad „The Nation”), verschenen in 1915, „The Western Question in Greece and Turkey” in 1922, „Greek Historical Thought”, en „Greek Civillzation and Character” in 1924. „The World after the Peace Conference” in

!) Joseph, wellicht naar Joseph Toynbee, die in z’n tijd (1815-1866) een beroemd oorarts was.