De Soete Bazinne

Pieter Ravesteyn herinnerde zich weer waarom hij hier was binnen-gestapt.

„Waarom heeft u zich tot de Schout gewend inzake een deposito van die Elia Kossmann? Waarom niet tot mij?”

„Dat is fout geweest. Ik bied u mijn verontschuldigingen aan, mijnheer de onderschout.”

Verbaasd keek Pieter Ravesteyn naar de dokter. Hij had uitvluchten verwacht, maar niet dit open antwoord. Langzaam nam hij weer een teug en bedacht daarbij dat deze Chajim Todelche blijkbaar niet ten onrechte één van de vooraanstaande joden was.

De onderschout rees op, groette Reize met een handgebaar. De dokter deed hem uitgeleide. Op de stoep keek Pieter Ravesteyn weer in de straat. Nog meer luiken waren gesloten. Hij wees dreigend en zei: „Zorg dat die weer geopend worden, dokter, en dat zoiets niet meer gebeurt. Dat is in Amsterdam niet nodig.”

„Als zij hun vrees kwijt zijn, zullen ze misschien meer op straat leven dan u lief is.”

„Dan reken ik weer op u om ze dat af te leren, dokter Todelche.”

De beide mannen glimlachten. Breed en machtig stapte de onderschout van de stoep, liep naar het midden van de straat. Chajim Todelche maakte een korte buiging en Pieter Ravesteyn knikte genadig terug. Toen wendde hij zich naar de Breestraat en de dokter sloot zachtjes zijn huisdeur.

En Pieter Ravesteyn begon zijn ronde door die kleurige drukke buurt tussen Houtmarkt en Sint Anthoniespoort, die hem liever was dan de koele ijzige nieuwe grachten, en hij dacht aan de gezellige sfeer in de kamer van Chajim Todelche. Dit was anders dan de koele helderheid in zijn huis. Hier heerste een vrouw... en geen oude bange sombere huishoudster. Hier lééfde een man en hoefde zijn huis en de kilheid niet te ontvluchten. Hij zuchtte en dacht aan Genendel Kossmann... en aan dat goud, die sovereigns van Simon de Bye...

Augustus 1652.

Tromps vloot werd door stormen uiteengeslagen. De stemming in Amsterdam was somber geworden. Steeds meer volk raakte werkloos, huizen werden ontruimd en de bewoners vertrokken. De commissarissen van de Desolate Boedelkamer, het college van de Kleine Zaken

68