De Soete Bazinne

„Breng _me straks een gebraden kip en jenever... en wijn! ”

„Nee, nee... de dokter heeft het ten strengste verboden.”

„Breng ’t me, Anna... die dokter is een prul, dat voel ik. Zo verrot ben ik nog niet en die melkkost is de pest voor me.”

„Ik breng ’t niet... wilt u een andere dokter?”

Langzaam zonk hij terug in de kussens, sloot de ogen.

Anna Swaerdemaeckers durfde bijna niet te bewegen, wachtte zijn antwoord, wat onderdanig omdat zij zich toch altijd nog meid voelde tegenover hem. Het was lang stil, voordat hij antwoordde:

„Ja... een andere dokter... Roep die jodendokter bij me... Chajim Todelche. De joden zijn niet zo stom als onze kwakzalvers... die weten iets van duizenden jaren terug... in de jodenbuurt moet je hem zoeken en zeg dat ik met goud zal betalen.”

„De overheid ziet dat niet graag, Ysbrandt de Graef, joden horen bij joden.”

„Ik heb maling aan de vroedschap... je moet mijn poep maar eens naar het raadhuis brengen, dan zal je zien hoe gauw ze toestemming geven vanwege de stank!”

Onbeheerst moest hij lachen, zodat hij zich verslikte en hoestte. Anna Swaerdemaeckers haastte zich naar z’n bed, maar hij weerde haar dreigend af met z’n benige vinger:

„De jodendokter... en aandelen in schepen! En nou stevig voedsel met wijn! Vlug, Anna... ’t is nog maar kort dat ik leef.”

„Goed dan, Ysbrandt de Graef,” zei ze dof.

Toen liep zij weer naar de deur, opende. Op dat moment riep hij weer op z’n oude spottende toon:

„Anna!”

„Ja...?”

„Wanneer slaap je bij me... lekker wijf!”

Met een harde klap sloot ze de deur. En zij hoorde hem weer gierend lachen. Die duivel!

Dirckje Swaen bracht hem als avondmaal de gebraden kip met een karaf rode wijn. Zij moest hem eerst alles tonen, voordat zij dekken mocht op het houten tafeltje, dat de schrijnwerker precies passend op het ziekbed had gemaakt. Nauwkeurig keek hij, met vorsende ogen of het gevogelte mals en goudbruin was, slierde met z’n vinger door de donkerbruine boterjus, die de bodem van de Delftsblauwe schaal bedekte en likte hem behaaglijk en goedkeurend af. Hij dronk van de wijn, en ook daarop had hij niets aan te merken.

34