De Soete Bazinne

gesloten. Toen opende hij er één, keerde het hoofd naar de waardin, opende nu ook het tweede en lachte geniepig. Zoals iedere keer kon Anna Swaerdemaeckers haar blik niet losmaken van dit tandeloze oude mannengezicht met de gelige huid, de uitstekende jukbeenderen, de grote smalle neus, het sluike grijze haar. Die ogen!... die slechte ogen, welke haar verslonden.

„Twee uur kerkgang is te lang. Iedere kerkgang is te lang,” antwoordde hij tergend langzaam.

„Niet iedereen is Ysbrandt de Graef en kan leven zonder God. Ik heb het Woord even hard nodig als brood.”

„Kom me nou niet aan boord met je God, Anna Swaerdemaeckers. Vraag hem volgende week liever eens, waarom Hij me hier verrotten laat?”

„Je lastert de Here!”

„Dat weet ik, dat doe ik met pleizier. Jammer, dat de duivel mij nooit een aanbieding heeft gedaan. Hij had mijn ziel voor een koopje kunnen krijgen.”

„Zwijg man, als je niet wilt, dat Gods hand nog zwaarder op je zal drukken.”

„Hou op met je gezemel. Help me. Daarvoor hebben we toch een contract, nietwaar Anna?”

„Helaas... als ik geweten had. Ik had mij beter als werkmeid kunnen verhuren.”

„Ja... en de kleinigheid die de herberg waard is, had je rustig kunnen verwaarlozen, nietwaar, Anna Swaerdemaeckers? Want een herberg, waar alleen rijke kooplieden, kapiteins en stuurlui komen zwelgen, brengt net zoveel op als het loon van een meid! Niet waar Anna?... Maar goed, waardin, contract is contract. Je hebt de herberg goedkoop, ik leef niet lang meer.”

Anna Swaerdemaeckers antwoordde niet, hij wendde het gezicht af. En zij zag opeens, dat het treurig stond.

Dirckje Swaen trad binnen met het beddegoed en Jannegie Pietersdochter volgde met een grote aarden kom kokend water. Zij neep haar ogen tegen de damp, die uit de kom opsteeg, haar gezichtje rood en warm maakte en zweetdruppels op haar voorhoofd deed parelen. Anna Swaerdemaeckers pakte beddekken en deken met een forse greep samen om ze op te slaan. Maar Ysbrandt de Graef sloeg fel naar haar hand, trok het laken tot de kin. Zijn ogen vonkten boosaardig.

11