De laatste Levano

ergens in mijn hoofd, mijn ruggegraat, mijn hielen. Ik had dus wel gevoel, al was het dan nog alleen maar gekwetste eigenliefde. Ik antwoordde een beetje ge-smoord:

״Wat zeg je daar, Thea? Dus ik was de ondergedoken profiteur, die de vrouw van een held in zijn bed trok, terwijl hij op de trans stond?”

״Nee, nee,” riep zij geschrokken. Blijkbaar stonden mijn ogen wat onheilspellend.

״Jawel, jawel, maar weet jij wel zeker, meisje, of jouw Antonius niet juist op dat moment dronken met twee chauffeuses in bed lag of met de vrouw van een held, die ergens in Afrika ook met een vreemde vrouw sliep?”

Thea huilde weer. De tranen vielen ongehinderd op het vuile bord, waarop de poularde a la bonne femme gelegen had. Toen keek ze mij hulpeloos aan. Soms was Thea niet ouder dan tien jaar en bovendien zag ze nu een grimmige oude heer. Een oude grijze wolf. Deze be-naming van Enny Karsten schoot mij te binnen. Wat zou zij van dit gesprek hebben gemaakt? Zou ik haar morgen eens betrekken in deze rel, die de eerste Gideon begonnen was? Ik glimlachte om deze gedachte.

״Oh,” zei ze geschrokken. ״Zijn jullie zo?”

״Ja, vooral in oorlogstijd.”

Thea bleef mij aankijken, maar ze zag mij niet. Wel Antonius Smeets met die twee dronken chauffeuses, wel al haar gemobiliseerde familieleden te bed met gemobi-liseerde telefoonmeisjes en typistes.

Ik nam aan, dat zij geschokt en aangenaam gekitteld was, omdat in vele vrouwen de non en de slet vreedzaam naast elkander leven. En om beurten dienst doen.

De borden werden verwisseld. Het ijs voor Thea neer-

68