De laatste Levano

partner, een door het Opperwezen uitverkoren toekom-stige patroon. Zo’n houding op jonge leeftijd is wel goed. Broodheer zijn begint bij broodheer spelen.

Mordechai is geliquideerd. Een zakelijk woord voor doodslag. De Teutoon greep hem in een van de laatste dagen van de oorlog en schoot hem ter plaatse neer als vergelding voor het leven van een andere Teutoon, die in een bordeel was doodgebleven. De Pruis geep mijn zoon Mordechai, zoals een boer graait onder zijn ang-stige kippen en er een de nek omdraait voor zijn zon-dagspot. Wanneer ik een poelierswinkel voorbij ga, moet ik soms denken aan Mordechai. Dan leef ik weken lang vegetarisch.

Zo zat ik dan weer te zamen met mijn doden. Aan mijn tafel, gedekt met mijn kostbaarheden. Ik belde het as-blonde kind en zij serveerde mij een bord kokende groentesoep. Stil verliet zij de kamer. Ik geloof dat zij op haar tenen liep.

״Eet smakelijk,” zei ik tot mijn doden.

Zij antwoordden: ״Eet smakelijk, vader”.

״Heb je het druk gehad?” vroeg Channah.

״Ja, er worden veel rekeningen afgesloten. De rijke Joden vertrekken naar Zwitserland of Amerika.”

״Waarom?” vroeg Adam. ״Zijn ze zo bang voor oorlog? Het zal wel loslopen nu ze in München tot een akkoord gekomen zijn.”

״Hitler durft niet,” pochte Mordechai. ״Waarmee moet hij vechten? Met die schreeuwers van de S.A.?”

״Waarom gaan wij niet, vader?” vroeg Els, ״naar Amerika, het is hier zo eng.”

״En alles hier in de steek laten?” bitste Channah. ״Ons