Prenten aan de galg, 24 verhalen

de mond vanwege die verschrikkelijke gil en de hollende mannen.

Ook Pieter Paaymans rende de stoep af naar de hoek... en trof voor de deur van de winkel een geheel ontdane huishoudster die geluidloos gebaarde te midden van een troep mannen, terwijl een huilend Annetje tegen haar aanleunde, dat daar in die winkel...!!”

Men rukte aan de gesloten deur, beschutte de ogen en tuurde naar binnen.

En de drie dapperste mannen zagen Bernard Bekkers roerloos op de grond liggen, rond zijn hals een stukgeslagen sigarenkist van groot formaat, zo’n geschenkkist voor Sinterklaas.

Daar waren ook reeds de dienders. Hijgend, de lederen hoeden tot in de nek, dreigend met de hardhouten stokken. Bevreesd maakte men plaats, de deurruit ging in scherven door twee forse tikken en toen zwaaide de deur open naar de plaats van de misdaad.

Uit een huis bracht men een ladder. Daarop legde men Bernard Bekkers, met rond zijn hals, als een Spaanse kraag, nog steeds het raam van de sigarenkist. Annetje en de huishoudster bezwoeren wenend de dienders hem naar zijn huis te brengen, maar zij v/eigerden. Dit lijk ging naar de politiewacht voor een nader onderzoek en daarna... het lijkenhuis. En er bleef voor Pieter Paaymans verder niets te doen dan Annetje en Cornelia te ondersteunen en naar huis te brengen. Cornelia Coebergh, de huishoudster steunde zwaar en behaaglijk verdrietig op de arm van de knappe jongste firmant van het huis Paaymans, Jansonius en Paaymans.

De commissaris van politie zond zijn mannen uit om Jelle Hettema, de sigarenwinkelier te zoeken en hem voor te leiden. De ladder, met daarop onder een laken Bernard Bekkers, bleef in het wachtlokaal, want Jelle Hettema, de doodslager, moest met het stoffelijk overschot worden geconfronteerd.

Zij vonden Jelle. Aan het IJ. Zittend op de kaairand, starend over het brede water naar de kleine eenzame wolkjes,

62