Banvloek

het benedeneinde van de tafel. Toen tilde de boerin de pot met pap van de vuurhaak in de schouw, zette hem midden op tafel en vulde de uithollingen. Een schep pap, een homp brood, een snee spek, een aarden kroes blond bier. De boer kreeg daarbij nog een plak kaas en een tweede kroes. Hij was de boer, daarom, door hem was er voedsel en vuur en dak.

‘Waar kom je vandaan?’ vroeg de boerin.

De meid en de knecht hielpen de boer in de stal. De ploegpaarden waren deze avond bijzonder onrustig.

‘Uit de stad,’ antwoordde Geerte zacht en angstig.

‘Welke?’

‘Wil ik niet zeggen.’

‘Heb je wat misdaan?’

‘Op mijn rug gelegen.’

‘Voor de voormannen?’

‘Ja.’

‘Eruit gejaagd?’

‘Je geld?’

‘Afgenomen.’

‘De smeerlappen. Genieten, vuil genieten en dan het geld terug stelen. Veel?’

‘Nee ... ik kende dat vak niet. En te dikwijls zwak uit lust... soms ook wel genegenheid.’

‘Wilde je niet trouwen?’

‘Ik weet het niet. Geen manheeft me daarvoor gevraagd. Ik was alleen maar vlees. Toevallig zat daar een kop op die dacht en dacht en hoopte op wat geluk. Maar dat hoofd zagen ze niet. .. wilden ze blijkbaar niet zien.’

‘Stieren, vuile smerige hengsten. Morgen trek je verder, vannacht slaap je naast me.’

40