Banvloek

groeit weer en de moederhandel op de Oostzee is momenteel weer best. Pools graan gaat door je klauwtjes en verandert in goud. Ik zal de tollenaars eens toefluisteren je koggen grondig op te meten; ze zeilen meestal binnen zwaar boven hun merk en je betaalt voor driekwart lading.

Zitten jullie daar zo knus als de Emmaüsgangers?

Zal ik dan maar eens voor Christus spelen?

Een christelijke humanist?

Hoe zou het mijn vriend Erasmus gaan? Ik zal hem weer eens schrijven.

Kom, laat ik op mijn rechten passen. En die van de hertog...

De eerste burgemeester stond op.

‘Welkom, schout, wij wachten met ongeduld al meer dan een uur.’

‘Uw verlangen verheugt me oprecht, burgemeester. In de meeste steden haat men de vertegenwoordiger van de hertog.’

Zo, mannetje, even goed onderstrepen dat ik door de hertog ben aangesteld, vrij van jullie gekonkel met schepenen en vroedschap!

‘Ho, ho, schout, in de meeste steden erkent men goedwillend het oude recht van de hertog, ook hier! Hoewel wij toch graag de schout van de hertog zelf zouden kiezen!’

‘Die schout zal nooit Witte Wittessoen heten.’

... Pats. Kijk ze nu onbenullig verbluft kijken. En ik ga zitten ... ik heb lang genoeg gestaan in die vervloekte schoenen; kon ik ze maar uitschoppen! Wij zullen voortmaken - nu krijg ik nog honger ook. Erwten met spek en uien. Als ze dat spek nu maar niet te hard bakt...

23